1399/2/4
“ریبون” نوعی ورق پلاستیکی است که قشری از جوهر بر سطح آن کشیده شده است. از “ریبون” که جوهری خاص است در چاپ بر روی برچسبها و لیبلهای مختلف استفاده میشود. تکنیک به کار رفته در “ریبون” در حدود سال 1980 میلادی بر اساس تکنیک “ترمال ترانسفر” توسط یک شرکت ژاپنی ابداع شد و بهخصوص در زمینهی بارکدهای تجارتی کاربرد یافت.
مشخصات “ریبون”
استفاده از “ریبون”های فاقد کیفیت، به “هدِ” دستگاهتان آسیب خواهد زد، لذا لازم است اطلاعاتی در مورد کارکرد “ریبون” و نوع با کیفیت آن داشته باشید.
“ریبون” به گرد یک هسته “core” که جنس آن اغلب از چوب است پیچیده شده که این هستهی مرکزی “Core” بر دو نوع است: یک اینچ و نیم اینچ، که نوع یک اینچی آن پرکاربردتر است مگر در “ریبون”هایی با متراژ (طول) کم.
“ریبون” نسبت به بزرگی و کوچکی دستگاهی که در آن مورد استفاده قرار میگیرد میتواند از نظر طول( متراژ) “Lenght” مختلفی داشته باشد. طول “ریبون” در اغلب موارد از 75 تا 450 متر است. عرض “ریبون” هم متفاوت است و عرض موارد پرکاربردتر “ریبون” از 40mm تا 160mm میباشد که در اکثر موارد اندازههای کمتر از 110 mm آن، در بسیاری از دستگاهها قابل استفاده است.
نکتهای که همیشه باید در نظر بگیرید انتخاب نزدیکترین اندازهی عرض “ریبون” به اندازهی لیبل مورد نظرتان است، چرا که به این ترتیب “پرت ” کمتری خواهید داشت و در هزینه صرفهجویی خواهد شد.
در انتخاب یک “ریبون” باید نسبت به اهمیتی که هر یک از موارد زیر برای کار شما دارد اقدام به انتخاب کنید:
کیفیت و ماندگاری چاپ (میزان حساسیت به دما- جنس پلیمریزاسیون (PE)- ضخامت جوهر)2- انتخاب صحیح “ریبون” نسبت به لیبل و برچسب3- قیمت.
بنا بر مجموع آنچه که گفته شد در انتخابِ اندازهی مناسب یک “ریبون”، باید طول ، عرض و اندازهی هستهی مرکزی آن را بر طبق میزان نیاز خود بسنجید. در این مورد میتوانید در برخی موارد به دفترچهی راهنمای دستگاه نیز مراجعه کنید.
در مورد مسایل راجع به کیفیت، فقط میتوان “ریبون” را مقابل نور گرفت و تا حدی به میزان کم یا زیاد بودن میزان ضخامت جوهر آن پی برد، جنس پلیمریزاسیون (PE) و حساسیت به دمای “ریبون” توسط مصرفکننده قابل برآورد نیست.